Absolwentka PWST im. L. Solskiego w Krakowie. Obecnie gra w musicalu „Legalna blondynka” w reżyserii Janusza Józefowicza oraz spektaklu „Nad moim grobem noc nie zapadnie” w reż. Krzysztofa Kwiatkowskiego i Jacka Poniedziałka. Współpracuje z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Grała w spektaklach: „Wybór”, „Sytuacje rodzinne”, „Krótka opowieść o…” Śpiewa w Opole Gospel Choir. Gra w komedii „Trzy razy łóżko”.

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Wydział Lalkarski w Białymstoku.

Pracował w Lublinie w Teatrze im. H. Ch. Andersena i Teatrze Kameralnym, następnie na scenach jeleniogórskich – w Teatrze im. C.K. Norwida i Teatrze Animacji.

Z Teatrem KTO współpracuje od 1995 roku.

Absolwent PWST im L. Solskiego w Krakowie. Obecnie związany z kabaretami krakowskimi w Teatrze Loch Camelot oraz Barakah. Już jako gimnazjalista debiutował w „Barwach Szczęścia”, współpracując z Telewizją Polską przez 3 lata do momentu zdania na wydział aktorski. Laureat Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Artystycznej. Gra w spektaklu „Trzy razy łóżko”.

Patrycja Bukowczan, absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie filia we Wrocławiu oraz zarządzania organizacjami publicznymi i obywatelskimi na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Ukończyła również Studium Aktorskie Doroty Zięciowskiej i Zbigniewa Kalety.

Studia aktorskie zwieńczyła dyplomami: „Szczęśliwa siódemka” w reżyserii Przemysława Jaszczaka oraz „Golem” w reżyserii Konrada Dworakowskiego. Związana z projektem „Teatr na faktach” w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu gdzie wraz ze Stowarzyszeniem Spiżarnia Form Artystycznie Nieoczywistych zrealizowała dwa spektakle w reżyserii Mateusza Brodowskiego: „KORPO_racje”, który również znalazł się w gronie finalistów na festiwalu Entrée w Teatrze Rozrywki w Chorzowie, oraz „Alternatywne życie czyli traktat o snach”. Można zobaczyć ją również w spektaklu: „Baśnie o Legendach Karkonoskich” w reżyserii Mateusza Brodowskiego, zrealizowanym w Jeleniogórskim Centrum Kultury. W Teatrze Muzycznym Capitol wystąpiła na #41PPA Off w spektaklu: „Śmierć człowieka- wiewiórki” w reżyserii Roberta Traczyka, który to spektakl wygrał 11 edycję Obserwatorium Artystycznego Entrée w Teatrze Rozrywki w Chorzowie. W Teatrze Trzy Krzesła gra w spektaklu „Amazon Burns” w reżyserii Przemysława Wojcieszka. Obecnie współpracuje z Teatrem Proxima w Krakowie gdzie występuje w spektaklu „Kordian” w reż. Roberta Traczyka oraz z Krakowskim Teatrem Komedia gdzie występuje w spektaklu „Gwałtu co się dzieje” w reż. Macieja Luśni.

Ma na swoim koncie liczne inicjatywy teatralne m.in. czytania performatywne w Instytucie Teatralnym Z. Raszewskiego, Teatrze Układ Formalny czy w Otwartej Papierni w Jeleniej Górze.

Jest członkiem Stowarzyszenia Spiżarnia FAN z którym również realizowała projekt „ Pieśni Liczyrzepy”, który został stworzony w ramach programu Narodowego Centrum Kultury: „Kultura w sieci” jako aktorka oraz kierownik planu.

Studio Aktorskie – Teatr STU w Krakowie (1988-1991), Egzamin eksternistyczny ZASP w Warszawie (1996), Państwowa Szkoła Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Opolu – klasa fortepianu, klasa gitary

Teatr STU (1989-1997)
„Pan Twardowski” reż. Krzysztof Jasiński (Kordula)
„Markietanki” / „Opera za trzy grosze” reż. Krzysztof Jasiński (Lucy)
„Plac Merkurego” reż. Marta Stebnicka (Muza)
„Każdemu skarb” reż. Tadeusz Kwinta (Dziewczyna)
„Wariat i zakonnica „reż. Krzysztof Jasiński (Siostra Anna)
„Loty ikaryjskie” reż. Krzysztof Jasiński (Śpiewaczka)

Teatr MIST (1999-2002)
„Antygona” reż. Stanisław Michno (Ismena) oraz przygotowanie wokalne chóru
„Goplana” reż. Stanisław Michno (Goplana)
„Przygody dobrego wojaka Szwejka” reż. Stanisław Michno (Dziewczyna, lekarz)
„Gimpel głupek” reż. Stanisław Michno (Elke)

Kabaret / Teatr Loch Camelot (1995-2019)
Cotygodniowe programy muzyczno-kabaretowe
Spektakle teatralne i plenerowe:
„Skumbrie w tomacie, chcieliście Polski, no to ją macie”,
„Anhelli”, „Faust”, „Takie większe wesele”, „Chodu i …hop”,
„Piosenki o Złotej Krainie”
Recitale:
„Pieśń o wędrowaniu”, „Celtic songs”, „Filiżanka z poezją”
Teatr Praska 52 (Od 2016 do chwili obecnej)
„Biedermann i podpalacze” reż. Jan Korwin-Kochanowski (Babette Biedermann)
„Kosztowny romans” reż. Jan Korwin- Kochanowski (Żona) oraz przygotowanie wokalne aktorów
„Napis” reż. Jan Korwin-Kochanowski (Pani Bouvier)
„Ławeczka” reż. Marek Wolny (Wiera)
Realizacje telewizyjne
Benefisy – Teatr Stu (TVP), „Z tamtej strony lustra, czyli Alicja w krainie Camelot” (TVP), „Uczta Duchów” (TVP Kraków), „Pani Wenus” (TVP Kraków), „Nad naszym domem jasność” (TVP), „Pisanki, śpiewanki” (TVP), „Wieczór Trzech Mędrców” (TVP Kraków)
Wokalistka zespołów folkowych
„Biesiada Okpiświatów”, „Forann”, „Camelot Folk Band”
Trener wokalny/Szkoła Wokalno-Aktorska w Krakowie
emisja zbiorowa, śpiew indywidualny, interpretacja piosenki

Uważa się przede wszystkim za aktorkę teatralną, choć również w filmie stworzyła wiele znakomitych kreacji. Gra głównie role charakterystyczne i takie najbardziej jej odpowiadają. Już podczas studiów filologicznych występowała w studenckim teatrze „Kalambur”, gdzie została zaangażowana m.in. do przedstawienia Szewcy Witkacego w reżyserii Włodzimierza Hermana. W 1972 roku brała udział w przedstawieniu studenckim „Ćwiczenia Z Szekspira”, przygotowanym w PWST pod opieką Aleksandra Bardiniego. W tym samym roku wyjechała, wraz z grupą kolegów ze szkoły teatralnej do Katowic, gdzie debiutowała w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego. Występowała tam do 1974, grając m.in. u Zbigniewa Bogdańskiego role: Barbarelli w Hyde Parku Adama Kreczmara (1972), Jej w Poczwórce Sławomira Mrożka (1973) i Racheli w Weselu Stanisława Wyspiańskiego (1974).

Wystąpiła również w roli Behemota u Piotra Paradowskiego w Czarnej Magii (1973), Abigail u Lecha Wojciechowskiego w Czarownicach z Salem Arthura Millera (1973) oraz Ingi u Tadeusza Ringwelskiego w Pierwszym dniu wolności Leona Kruczkowskiego (1974).

W 1975 roku przeniosła się do Teatru Powszechnego, z tą warszawską sceną związana była przez wiele lat, do 2008 roku. Debiutowała rolą Kobiety I u Andrzeja Wajdy w Sprawie Dantona Stanisławy Przybyszewskiej (1975). Później zagrała m.in.: Irydę u Ryszarda Majora w Ptakach Arystofanesa (1975), Annę Fiodorownę u Aleksandra Bardiniego w BarbarzyńcachMaksyma Gorkiego (1976), Siri von Essen-Strindberg w Nocy trybad Pera Olova Enquista (1977) i Marię w Przed wschodem słońca Gerharta Hauptmanna (1978) – oba spektakle w reż. Güntera Ernsta. Wystąpiła w roli Martirio u Janusza Wiśniewskiego w Domu Bernardy AlbaFederica Garcii Lorci (1978), Laury u Bohdana Cybulskiego w Kordianie Juliusza Słowackiego(1980), Antygony u Helmuta Kajzara w Antygonie (1982), Pasqui u Waldemara Śmigasiewiczai Macieja Wojtyszki w Awanturze w Chioggi Carla Goldoniego (1983). Wystąpiła u Zbigniewa Zapasiewicza w Pan Cogito szuka rady Zbigniewa Herberta (1984). Zagrała Jean uWładysława Kowalskiego w Utarczkach Catherine Hayes (1988), Helenę u Rudolfa Zioło wWujaszku Wani Antoniego Czechowa (1989), Martę Bardell u Macieja Wojtyszki w Klubie Pickwika wg Charlesa Dickensa (1991), Maciejową u Marka Sikory w Karmioli Joanny Kulomowej (1991) – w tym spektaklu występowała również gościnnie w Teatrze Powszechnymw Łodzi. Wystąpiła w roli Młodziakowej u Waldemara Śmigasiewicza w Ferdydurke Witolda Gombrowicza (1993), Matki u Jarosława Kiliana w Balladynie Juliusza Słowackiego (1994), Magdaleny Bejard u Jana Englerta w Zmowie świętoszków Michaiła Bułhakowa (1996), jako Tua-Tua u Krystyny Jandy w Pannie Tutli-Putli królowej wyspy Witkacego (1997). Zagrała Panią Darcy Snalgrave u Anny Augustynowicz w Tylko ta pchła Naomi Wallace (2000), Matkę u Grzegorza Wiśniewskiego w Białym małżeństwie Tadeusza Różewicza (2003), Wierszynę u Remigiusza Brzyka w Małym biesie Fiodora Sołoguba (2005), u Łukasza Kosa Sir Granta Blaquewella-Padlocka w Nadobnisiach i koczkodanach Witkacego (2006). U Piotra Cieślakazagrała Myrę w Wydziale Davida Williamsoma (1984) i Aktorkę w Ostatnich dniach ludzkości Karla Krausa (1997). U Zygmunta Hübnera wystąpiła m.in. jako: Anna Oakley wBuffalo Bill Arthura Kopita (1975), Matka Felicyty w Upadku Nordahla Griega. Ingun wObcych bliskich Guldmundera Steinssona (1986) i Madge w Garderobianym Ronalda Harwooda (1986). U Zdzisław Wardejna zagrała m.in.: w monodramie Nocne życie Anny Strońskiej (1995), wcieliła się w postać Sary Bernhardt w Sarah albo krzyk langusty Johna Murella (1996). U Wardejna zagrała również Serafinę delle Rose w Tatuowanej różyTennessee Williamsa (1998), Doris w Po latach o tej samej porze Bernarda Slade’a w Teatrze Rozrywki w Chorzowie (2003) i w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (2004). Wystąpiła również w Czeczotce Anny Strońskiej (2001) w Scenie na Piętrze w Poznaniu. U Tomasza Mana zagrała Czerwoną w Porozmawiajmy o życiu i… (2004) oraz Brązową w Śmieciach (2005) Krzysztofa Bizio. Ostatnie jej role teatralne to m.in. Ona w Gablotach Bizia w reżyserii Tomasza Mana (Teatr Narodowy, 2006) i Walentyna w Dniu Walentego Iwana Wyrypajewa w reżyserii Gabrieli Kownackiej (Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, 2008). Zagrała także w Życiu towarzyskim i uczuciowym Leopolda Tyrmanda w reżyserii Mateusza Bednarkiewicza (Teatr Nowy Praga Warszawa, 2007) i w Rekonstrukcji poety Zbigniewa Herberta, spektaklu Marcina Libera (przedstawienie impresaryjne, 2008). Od 2008 roku Dałkowska jest w zespole Nowego Teatru w Warszawie – sceny, której szefem artystycznym jest Krzysztof Warlikowski. W Krakowskim Teatrze Komedia gra w komedii „Viagra i chryzantemy”.

Absolwentka Szkoły Aktorskiej Hanny i Jana Machulskich przy PO ASSITEJ w Warszawie. Asystentka reżysera Adama Biernackiego przy pracy nad spektaklem „Rozkłady jazdy”. Aktorka dubbingowa.  Zagrała w ponad dwudziestu spektaklach. Użyczyła głosu w kilku filmach m.in. „Oktonauci”, „Kucyki Pony”, „Letni obóz na wyspie”.  Mówi o sobie: „uparta realistka o zabarwieniu optymistycznym”. Gra rolę Zosi w sztuce „Pan Tadeusz z M-3”.

Urodzony w 1979 r. pochodzi z Nowego Targu. W 2002 r. ukończył wydział aktorski krakowskiej PWST. Na przełomie lat 2002- 2007, współpracował z Teatrem Polskim we Wrocławiu, oraz Teatrem Bagatela w Krakowie. Od 2002 r. związany z krakowskim programem rozrywkowym „Spotkanie z Balladą” z którym na terenie całej Polski, USA i Kanady zagrał ponad 900 spektakli estradowych. Pedagog w Szkole Aktorskiej Art-Play w Katowicach.
W jego dorobku filmowym znajdują się role w sześciu filmach fabularnych, w tym trzy produkcje międzynarodowe: „Dark Crimes” „Valley of the Gods” i „Music, War and Love”.
Ponadto wystąpił w ponad trzydziestu serialach i produkcjach telewizyjnych (w tym rola Mikołaja Koreckiego w „Majce”, oraz Policjant Bemol w „Spotkaniu z Balladą”), kilkunastu reklamach i filmach krótkometrażowych.
Jako reżyser ma na swoim koncie dwa spektakle na „Scenie21” Teatru Nowego w Krakowie, oraz spektakl „Życie Prywatne” – produkcja Centrum Kultury Katowice.
Swoje sportowe pasje realizuje w szeregach Hokejowej Reprezentacji Artystów Polskich, z którą kilka razy w ciągu roku bierze udział w charytatywnych meczach hokejowych na terenie całego kraju. Gra w spektaklach „Pan Tadeusz z M3” i „Bracia Polacy znad Wisły”.

Absolwentka szkoły aktorskiej SPOT w Krakowie. Po raz pierwszy na dużej scenie wystąpiła mając cztery lata. Od tej pory doświadczenie zdobywała należąc do wielu grup teatralnych oraz indywidualnie recytując poezje, a przy tym osiągając wiele sukcesów. Niedawno zaczęła swą przygodę z teatrem lalkowym „Chrząszcz w trzcinie”, gdzie gra spektakle dla dzieci. Repertuar ten okazał się być dla niej dużą inspiracją, ponieważ z wykształcenia jest także pedagogiem. Na stałe związana jest również z teatrem „Nomina Rosae” oraz kostiumowym teatrem „Storia” w Nowym Sączu. Należy także do zespołu aktorów teatru „Plejada”. Gra w spektaklu „Mąż i Żona” wcielając się w postać Elwiry.

Karolina Gorzkowska (*1989) absolwentka PWST we Wrocławiu, aktorka Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. Współpracuje także z Teatrem Dormana w Będzinie („Pamięć Rutki” – reżyseria Justyna Łagowska) oraz Teatrem EkoStudio w Opolu, a we wcześniejszych latach występowała również na deskach Teatru Pinokio w Łodzi („Balladyny i Romanse”, „Bruno Schulz – historia występnej wyobraźni” – reżyseria Konrad Dworakowski) i Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu („Brzydkie kaczątko” – reżyseria Przemysław Jaszczak). Na macierzystej scenie grała między innymi w spektaklach w reżyserii Agaty Dudy – Gracz, Piotra Cieplaka, Bogusława Kierca, Mariana Pečko, Pawła Aignera i Pawła Passiniego. Wystąpiła w ponad dwudziestu czytaniach performatywnych zrealizowanych przede wszystkim w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora, jak również w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach czy Wrocławskim Teatrze Lalek. Współtworzy performatywną grupę -bufetowe-. Stale współpracuje z telewizją w Opolu.
Za rolę Rutki Laskier w spektaklu „Pamięć Rutki” i rolę Ninja Szuko w spektaklu „Zagubiony chłopiec” została wyróżniona w 26. Subiektywnym Spisie Aktorów Teatralnych Jacka Sieradzkiego. Gra Agnieszkę w spektaklu „Wpadki Miłosne”.

Urodziła się w Łodzi, gdzie pobierała nauki w klasie fortepianu i ukończyła z wyróżnieniem Wydział Aktorski PWSFTviT, zaś swoje zawodowe losy związała z Krakowem i Teatrem Bagatela, gdzie stworzyła wiele znakomitych ról, a także Piwnicą pod Baranami, z którą niezmiennie koncertuje po Polsce i świecie. Z równym powodzeniem odnajduje się w rolach śpiewanych i komediowych, co dramatycznych, znakomicie czuje się w repertuarze klezmerskim i kabaretowym, ale także lirycznym. Gościnnie występowała w Teatrze STU i Teatrze Komedia w Krakowie a także w Teatrze im. St. Jaracza w Łodzi, a od kilku lat współpracuje z Leopoldem Kozłowskim i Jackiem Cyganem przy koncertach muzyki żydowskiej. Jej debiutancka płyta z piwnicznym recitalem „Rysy na życiorysie” ukazała się w 2011. Zagrała też w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia, a także kilku filmach. Zdobywczyni licznych wyróżnień wokalnych i aktorskich, m.in. I Nagrody na XXI Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Francuskiej w Lubinie oraz Nagród Specjalnych: Ambasady Francuskiej i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Francuskiej; Nagrody dla Najlepszej Aktorki na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych Setkani/Encounter w Brnie; Nagrody Publiczności za najbardziej elektryzującą rolę żeńską na XXIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi; I Nagrody na Przeglądzie Piosenki Kabaretowej O.B.O.R.A.(Ostatni Bastion Obrony Rozumu Artystycznie). Lubi różowe wytrawne wino. W Krakowskim Teatrze Komedia gra w komedii muzycznej „Wpadki miłosne z muzyką w tle”.

Rocznik 56. Znakomity aktor o zacięciu komediowym, reżyser i scenarzysta przez 27 lat związany z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie. Ma na koncie dziesiątki ról teatralnych i filmowych. Od 24 lat wykładowca i Dyrektor Artystyczny w krakowskiej Szkole Aktorskiej SPOT. Lata pracy pedagogicznej zaowocowały sukcesami absolwentów. Wielu znanych dziś aktorów debiutowało w spektaklach dyplomowych przez niego reżyserowanych. Grał gościnnie w Teatrze Wielkim w Warszawie. W Teatrze Telewizji zadebiutował rolą Przyjaciela z lat Dzieciństwa u boku Gustawa Holoubka w „Kartotece” T. Różewicza wyreżyserowanej przez Krzysztofa Kieślowskiego. Debiut w filmie to – Józio Chomiński – w „Z biegiem lat, z biegiem dni..” w reżyserii A. Wajdy. Znacie Państwo jego twarz z takich seriali jak „Plebania”, „Ojciec Mateusz”, „Pielęgniarki” „Prawo Agaty” i zapewne z wielu, wielu reklam. 

Aktor, reżyser, wykładowca, artysta estradowy, twórca piosenek. Absolwent PWST Kraków w 1991 r. (wydział aktorski, mgr sztuki). W latach 1991-2004 aktor Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Tam zagrał role w kilkunastu spektaklach u reżyserów – m.in. Jerzego Jarockiego, Agnieszki Glińskiej, Tadeusza Bradeckiego, Anny Polony, Katarzyny Deszcz. Popularność przyniosły mu występy w tv „Spotkaniach z balladą” (1993-1997), „Sensacjach XX wieku”, w programach poetyckich, teatralnych i kabaretowych spektaklach telewizyjnych (m.in. „Wspaniałe życie” Jeana Anouilha w reż. I. Englera, „Śmiech o wolności” w reż. J. Stuhra) oraz w kilkunastu serialach (m. in. „Na dobre i na złe”, „Lokatorzy”, „Samo życie”, „Nowa”). Zagrał w filmach, m.in. „Legenda Tatr” w reż. W. Solarza,  „Śmierć jak kromka chleba” w reż. K. Kutza, „John Paul II” w reż. J. Kent Harrisona. W latach 2013 – 2015 jeździł po całej Polsce z komercyjnym spektaklem komediowym „Zwariowany komisariat” i grał w nim rolę agenta Tomka.
Od 1998 do 2018 r. był wykładowcą w prywatnej szkole aktorskiej SPOT w Krakowie, gdzie prowadził zajęcia z etiud, scen klasycznych, piosenki oraz reżyserował spektakle dyplomowe. „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego było tam jego ostatnią pracą. Przedstawienie (z absolwentami i studentami SPOT, premiera VI 2018) wyreżyserował i opracował całość muzycznie.
Od marca do lipca 2019 zagrał w trzech serialach:
– kryminalnym „Ślad”,
– kryminalno – obyczajowym „Ojciec Mateusz”,
– obyczajowym „Pierwsza miłość”.
Wyreżyserował i również zagrał w spektaklach:
– „Mąż i Żona” Aleksandra Fredry (reżyseria, rola – Alfred, opracowanie muzyczne), od maja 2015,
– „Miłość w dużych miastach, czyli korpo i tradycja” Jana Jakuba Należytego (rola – Józef Polak), od października 2018,
– „Bracia Polacy znad Wisły” Jana Jakuba Należytego (rola – Celebryta Artur), od listopada 2018,
– „Małżeństwo we frankach szwajcarskich” Jana Jakuba Należytego (rola – On, artysta estrady), od lipca 2019.

W 1980 roku ukończyła studia na Wydziale Lalkarskim filii PWST we Wrocławiu. W latach 1980–1981 pracowała w Teatrze im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze. W 1981 podjęła pracę w Teatrze Współczesnym im. Wiercińskiego we Wrocławiu. W 1982 roku przeniosła się do Wrocławskiego Teatru Pantomimy, gdzie pracowała do 1987 roku, kiedy rozpoczęła pracę na deskach Teatru Kalambur. Tam zaś pracowała przez dwa lata.
W latach 1992-93 była współpracownikiem działu kultury wrocławskiej Gazety Wyborczej. Od 1999 roku wciela się w postać Heleny Paździochowej w popularnym sitcomie Świat według Kiepskich. Rola ta przyniosła jej ogólnopolską popularność.
19 grudnia 2008 była uczestniczką odcinka specjalnego programu Gdzie jest Kłamczuch? Od roku 2009 prowadzi działalność pedagogiczną w studium aktorskim. Przez sześć lat była także menadżerką rockowego zespołu muzycznego All Sounds Allowed[2]. W 2015 roku założyła fundację „Wreszcie”. Ma na swoim koncie ponad dwadzieścia ról teatralnych oraz liczne role w serialach. Gra w spektaklu „Małżeństwo we frankach szwajcarskich”.

Absolwentka Szkoły Aktorskiej SPOT w Krakowie. Niespokojny duch, wieczna optymistka i regularna hipochondryczka. Gra w spektaklach: Mąż i Żona (Justysia), Pan Tadeusz z M3 (Telimena), Bracia Polacy znad Wisły (Tajemnicza Kobieta narrator) i Wpadki Miłosne z muzyką w tle (Ola). Wcześniej zagrała w „Łysej Śpiewaczce” Eugene Ionesco w reż. Jana Korwin-Kochanowskiego, „Trzech siostrach” w reż. Macieja Luśni, pokazie monologów W. Kuczoka „Senność” w reż. Zofii Zoń oraz offowych projektach wrocławskiej kooperatywy Groprodukcja. Kocha życie na walizkach, klasyczny teatr i stres przed każdym spektaklem.

Andrzej Popiel – ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, ale pierwsze kroki na zawodowej scenie stawiał już w wieku pięciu lat. Wychował się w Krakowie jako syn perkusisty jazzowego Andrzeja Popiela i aktorki Lidii Bogaczówny. Jest starszym bratem aktora Maurycego Popiela. Za sprawą jego pracy magisterskiej pt. Etyka w zawodzie aktora, po pięćdziesięciu latach przerwy wznowiono wydanie Etyki Konstantego Stanisławskiego, która wraca do kanonu lektur obowiązkowych w szkołach teatralnych w Polsce. Występował m. in. w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej, Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Teatrze Ludowym w Krakowie, Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego. Współpracował m. in. z reżyserami: Jerzym Stuhrem, Mikołajem Grabowskim, Jerzym Golińskim, Magdaleną Łazarkiewicz, Krzysztofem Orzechowskim, Maciejem Wojtyszko, Krzysztofem Garbaczewskim. Ponadto udziela się jako aktor dubbingu oraz lektor TVP. W Teatrze Polskiego Radia współpracował z Romaną Bobrowską i Wojciechem Markiewiczem. Wystąpił m. in. w serialach Czas Honoru, Na Wspólnej, czy Hotel 52. Jest laureatem nagrody zespołowej za najlepszy dyplom na XXVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi, przyznanej aktorom spektaklu Dobry człowiek z Seczuanu w reżyserii Pawła Miśkiewicza, a także wyróżnienia na XXX Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu za rolę Greya w spektaklu Gazy Super Szlachetne. Został uhonorowany przez ZASP nagrodą Loża 2010 za rolę Bogdana w spektaklu mady-baby.edu w Tarnowskim Teatrze. Brał udział w międzynarodowych festiwalach teatralnych i warsztatach aktorskich, m. in. Sztuka Dialogu nad Wigrami, Focus on MITOS21. Od 2008 roku jest członkiem Związku Artystów Scen Polskich. W Krakowskim Teatrze Komedia gra w komedii „Trzy razy łóżko”.

W 2014 ukończyła wrocławską szkołę teatralną. Współpracowała z Teatrem Polskim w Bielsku-Białej, Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu oraz Teatrem Ekostudio w Opolu. Pracuje także w dubbingu oraz działa w dziedzinie motion-capture przy produkcji gier komputerowych.  Na co dzień miłośniczka pozytywnych wibracji, rozwoju osobistego, kundalini jogi, medytacji oraz raw weganizmu. Gra Ewę w spektaklu „Wpadki Miłosne”.

Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień. Oprócz występów na scenach teatralnych uczestniczy w wielu projektach muzycznych, z których najbardziej znane to 4-częściowy projekt muzyczny pt. „Odyseja Muzyczna”, „Filmowe Love Story” oraz widowisko muzyczne „Romans z szampanem”. W swoim repertuarze ma recital piosenek retro „Powróćmy jak za dawnych lat”. Gra w komediach: „Trzy razy łóżko” oraz „Wpadki miłosne z muzyką w tle”.

W 1974 r. na ostatnim roku studiów aktorskich współtworzył grupę kabaretową Kur, która występowała na deskach Studenckiego Teatru Satyryków w ostatnim roku jego funkcjonowania. Następnie przez kilkanaście lat był aktorem Kabaretu Olgi Lipińskiej gdzie występował pod własnym nazwiskiem oraz wcielił się w rolę Ścieklicowej w mini-serialu Idźcie przez zboże….

W latach 70. grał kilka ról charakterystycznych i drugoplanowych w serialach TVP i filmach pełnometrażowych. Dużą popularność dała mu jednak dopiero rola woźnicy węglarki w filmie Miś Stanisława Barei (1980). W latach 80. grał kilka kolejnych ról w serialach i filmach pełnometrażowych.

W latach 90 XX w. wyspecjalizował się w rolach charakterystycznych w serialach telewizyjnych. M.in. gra w serialu Złotopolscy postać Władysława Biernackiego, ojca Marcysi, oraz postać majstra w Heli w opałach. Równolegle grał też „ambitniejsze” role pierwszoplanowe, m.in. w filmie Ubu Król Piotra Szulkina, gdzie wcielił się w postać Michała Fiodorowicza.

W 2007 roku zajął IX miejsce w I edycji programu Jak oni śpiewają. W 2008 roku zajął III miejsce w I edycji programu Gwiezdny Cyrk.

Absolwent Szkoły Aktorskiej SPOT gdzie w spektaklach dyplomowych wystąpił jako Poeta w „Weselu” i Stanley w „Tramwaju zwanym pożądaniem”. W wolnych chwilach uwielbia oglądać amerykańskie filmy, angielski futbol i programy kulinarne.

Marek Wolny, urodzony 24 marca 1970 roku w Krakowie. Członek Związku Artystów Scen Polskich, aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. Doświadczenie teatralne zbierał już od 2004 roku. Wystąpił w kilkudziesięciu spektaklach. Ma na koncie także kilka ról filmowych, w takich filmach jak „Napad”, „Pilecki”. Radzi sobie także na mniejszym ekranie, gdzie można go zobaczyć w wielu serialach – „Ślad”, „Pierwsza Miłość”, „Lombard”.  Gra w spektaklach „Bracia Polacy znad Wisły” oraz „Miłość w dużych miastach, czyli korpo i tradycja”.

Łukasz Żurek, urodzony 17 stycznia 1969 roku w Krakowie, jest utalentowanym aktorem, który zdobył uznanie w świecie teatralnym. Jego kariera rozwijała się z sukcesami, a jego talent doceniono już na wczesnym etapie.

W 1991 roku Łukasz Żurek otrzymał prestiżową nagrodę jury IX Przeglądu Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi za rolę Czepca w przedstawieniu „Wesele” w reżyserii Anny Polony. To wyróżnienie stanowiło potwierdzenie jego wyjątkowych umiejętności aktorskich.

Łukasz ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, osiągając dyplom w 1991 roku. Już 19 października 1991 roku zadebiutował na scenie Teatru Bagatela w Krakowie w spektaklu „Warszawianka” autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, w reżyserii Stanisława Nosowicza.

Łukasz Żurek kontynuował swoją karierę teatralną, odnosząc kolejne sukcesy na różnych scenach. Jego talent i zaangażowanie przyczyniły się do ugruntowania jego pozycji jako cenionego aktora teatralnego.